পৃষ্ঠা:আদিচৰিত.djvu/৮

৪

আদি চৰিত

তুষ্ট ভৈলোঁ তোত মই জানা সাৰে সাৰ।
পক্ষগুটি অক্ষৰ মন্ত্ৰ দিলোঁহুঁ আমাৰ॥৩০
ধ্যান কৰি মন্ত্ৰ তই চিন্তি মনে মনে।
যাক স্বামী বাঞ্ছা কৰ পাইবি অনুক্ষণে॥
এহি বুলি অন্তৰ্দ্ধান ভৈলা ভগৱতী।
হেন দেখি লক্ষ্মী ভৈলা আনন্দিত মতি॥০২
মন্ত্ৰ পায়া নিজ গৃহে লক্ষ্মী চলি গৈলা।
শুনিয়োক তাত পাচে যেন কথা ভৈলা॥
লক্ষ্মীৰ আসিয়া ভৈলা দ্বাদশ বৰিষ।
লম্বিত শ্ৰীফল যেন বাঢ়ে আসৰিস॥ ৩৪
গোসানীৰ মন্ত্ৰ চিন্তি কৰিলন্ত থিৰ।
মন্ত্ৰ পঢ়ি চিন্তিবে লাগিলা দিবাকৰ॥
ধ্যান কৰে মন্ত্ৰ মনে নকৰি হেলন।
লক্ষ্মীৰ আগত ৰবি দিলা দৰিশন॥ ৩৬
যেতিক্ষণে ৰবি আসি আগে উপস্থিত।
লক্ষ্মীয়ে কৰিলা তুতি পৰি চৰণত॥
লক্ষ্মীৰ তুতিত তুষ্ট কাশ্যপ কুমাৰ।
বুলিলা লক্ষ্মীক পাচে দেৱ দিবাকৰ॥ ৩৮
কাহাৰ নন্দনী তুমি থাকা কোন ঠাই?
কিবা জাত তোমাহেব কহিয়ো বুজাই॥
কিকাৰণে চিন্তিলাহা মন্ত্ৰ উচ্ছাৰিয়া?
লক্ষ্মীয়ে বোলন্ত বাক্য চৰণে পৰিয়া॥ ৪০