এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৬
আদি চৰিত
সেহি বেলা সভাত মেলিযা শাস্ত্ৰখান।
শঙ্কৰে দেখাইলা শাস্ত্ৰ ৰাজা বিদ্যমান।
প্ৰতি প্ৰতি কৰি ৰাজা শাস্ত্ৰক চাহিলা।
সূয্যে দিয়া পূৰ্ব্ব শাস্ত্ৰ নৃপতি দেখিলা।
সভাত আছিলা মানে প্ৰজা যত যত।
কল্পতৰু শাস্ত্ৰ তথা কৰিলা বেকত।
শাস্ত্ৰ দেখি নৃপতি বিস্ময় মানিলেক।
শঙ্কৰৰ কথা ৰাজা মানিলা প্ৰত্যেক।
শাস্ত্ৰ দেখি প্ৰমাণ পাইলেক নৃপবৰ।
মনত বোলন্ত কৃষ্ণ এহন্তে শঙ্কৰ॥৬৭০
এহি ভাবি সেহি কল্পতৰু শাস্ত্ৰখানি।
ধন্য ধন্য শঙ্কৰ প্ৰশংসে ৰাজা ৰাণী।
মিছা নুহি শাস্ত্ৰ ইটো দেখিলোঁ প্ৰমাণি।
শঙ্কৰৰ হাতে পুনু শাস্ত্ৰ দিলা আনি।
শাস্ত্ৰ দিযা পুনু কহে নৰনাৰায়ণ।
সকলে বুজিলো সত্য তোমাৰ বচন।
আৰকা বুলিলা বাণী নৰনাৰায়ণ।
শাস্ত্ৰ সমে সত্য প্ৰভু তোমাৰ বচন।
আজিসে জানিলোঁ তুমি পূৰ্ণ কৃষ্ণ অংশ।
তোমাৰ লগৰ সন্ত সবে যদু বংশ॥৬৭৫
নজানি বিস্তৰ মই পুছিলোঁ কথাক।
অজ্ঞানীৰ দোষ প্ৰভু মৰষিয়ো মোক।
