এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬১
আদি চৰিত
কতিপয় দিনে গৈয়া ৰামপুৰ পাইলা।
এক ৰাতি কৌনজৰ ঘৰে গৈয়া ৰৈলা।
ভূঞাৰ কুশল বাৰ্ত্তা সুধি কৌনজবৰ।
সমস্তে কহিলা কথা ভূঞা যে উজিৰ।
কল্পতৰু শাস্ত্ৰখান আছে তজু ঠাই।
শাস্ত্ৰ নিবে লাগি দদা দিলেক পঠাই।
এহি দূতে শাস্ত্ৰ আনি দিলেক পূৰ্ব্বত।
এতিয়া শাস্ত্ৰক দিয়া ইহাৰ হাতত।
এহি সব কথা যেবে কহিলা উজিব।
হেন শুনি কহিলন্ত ভূঞা কৌনজবৰ॥ ৬১৫
এহি দূতে শাস্ত্ৰখান মোক দিয়া নাই।
স্বৰূপ কহিলোঁ মই শাস্ত্ৰ পোৱা নাই।
পোৱা হলে শাস্ত্ৰখান দিলো হন্তে তোক।
দূতে নাই দিয়া শাস্ত্ৰ কিয় খোজা মোক।
মিছা মাতি দূতক খঙ্গিলা কৌনজবৰ।
নৈৰাশ বচন হেন শুনিলা উজিৰ।
প্ৰভাততে উঠি তান্ত বিদায় লৈলেক।
দূত সঙ্গে উজিৰ যে গৃহক গৈলেক।
কতিপয় দিনে গিয়া সমাপ পাইলন্ত।
ভূঞা সমস্ততে সব কথা কহিলন্ত॥ ৬২০
নাই পোৱা বুলি শাস্ত্ৰখান ৰাখিলেক।
হাতে দিয়া নাই বুলি শাস্ত্ৰ নিদিলেক।
