এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
আদি চৰিত
পাত্ৰ মন্ত্ৰী হস্তীগণ ঘোঁৰা লৈয়া যায়।
পিতা পুত্ৰ দুই ৰাজা মৃগয়া কৰয়।
কতোবেলি পাইলা গৈয়া ঘোৰ বনমাজ।
মৃগ মাৰ বুলি আদেশিলা মহাৰাজ॥ ৪৮০
হেন আজ্ঞা শুনি পাত্ৰ মন্ত্ৰী প্ৰজা যত।
অৰণ্যৰ মৃগগণ মাৰিলা বহুত।
জাল ধেনু যাঠী মাৰিলন্ত মৃগগণ।
তথাপিতো তুষ্ট নুহি নৃপতিৰ মন।
দৈবৰ লিখিত হেন ৰাজাৰ আছয়।
মৰিবাক লাগে কোনে ৰাখিবে পাৰয়।
আৰিমত তনয়ক চাহিলা নৃপতি।
মৃগ মাৰ বুলি আদেশিলা নৰপতি।
তুমি আমি দুইজনে মৃগ মাৰোঁ গৈ।
হেন শুনি ধেনু ধৰি আৰিমত ৰাই॥ ৪৮৫
পিতা পুত্ৰে দুইজনে ধেনু-শৰ লৈ।
অৰণ্যত পশি বহু মৃগক মাৰয়।
শৰ হানি পশুগণ অনেক মাৰিলা।
পৰ্ব্বত সমান কৰি দৌলে দৌলে থৈলা।
সেহিবেলা এক মৃগ ৰনৰ বজায়।
প্ৰাণ ভয়ে লৱৰিয়া অন্য বনে যায়।
পিতা পুত্ৰ দুয়ো ৰাজা পশু খেদিলেক।
ঘোঁৰা মেলি দুয়ো ৰাজা খেদিয়া গৈলেক।
৪
