এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪২
আদি চৰিত
ৰাজা আজ্ঞা শুনি ভূঞাগণ গৈলা চলি।
কছাৰীক ধৰিলন্ত ভূঞা মহাবলী।
ৰণ কৰি কছাৰীৰ ৰাজাক মাৰিলা।
তাহাৰ সম্পত্তি যত আগ্ৰহি আনিলা।
সেহি দ্ৰব্য ভূঞাগণে ৰাজাক দিলন্ত।
সৌমাৰ নৃপতি বৰ সন্তোষ পাইলন্ত।
ভূঞাগণে কছাৰীৰ ৰাজ্য লৈয়া দিল।
ৰাজায়ে ভূঞাক ধন্য প্ৰশংসা কৰিল॥৪০৫
যুদ্ধত কুশল আতি বুদ্ধি বিচক্ষণ।
ৰাজাৰ সঙ্গত ৰহিলন্ত তুষ্ট মন।
এহিমতে কতো দিন আনন্দত আছে।
শুনিয়োক ৰাজা যেন কথা ভৈলা পাচে।
ছুটীয়াৰ ৰাজা আসি দেশ লুটিলন্ত।
সৌমাৰ নৃপতি এহি কথা শুনিলন্ত।
ৰাজায়ে বোলন্ত আবে শুনা ভুঞাগণ।
শীঘ্ৰে মাৰিয়োক গৈয়া ছুটীয়া ৰাজন।
বাৰে বাৰে উপদ্ৰব কৰে ছুটীয়াই।
বহু দোষ কৰি আছে সহন নযায়॥৪১০
হেন জানি ভূঞাগণ শীঘ্ৰে চলিয়োক।
পূৰ্ব্ব শত্ৰু চুটীয়াৰ ৰাজা মাৰিয়োক।
নৃপতিৰ আদেশ শুনিয়া ভূঞাগণ।
যুদ্ধ সাজে সাজি চলি গৈলা তেতিক্ষণ।
