পৃষ্ঠা:আদিচৰিত.djvu/৩০

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৬
আদি চৰিত

সেহি দেশখান পাচে ভৈলক অৰাজা।
সিটো নগৰত কেহু নাহিকয় ৰাজা॥
তাহান মন্ত্ৰীৰ পুত্ৰ ভূঞা বাঢ় জন।
মন্ত্ৰী হুয়া পালিয় আছয় প্ৰজাগণ॥
তাহাক বৰাইলে পাইবো সেহি ৰাজ্য খান।
তুষ্ট হুয়া ভগৱতী দেখাইলা সপোন॥
হেন জানি মন্ত্ৰী তুমি চলিয়ো সত্বৰে।
কোঠ নিৰ্ম্মিয়োক গৈয়া লোহিতৰ তীৰে॥
লোহিতৰ পাৰ নহৈবাহা মন্ত্ৰী তুমি।
কোঠ গঢ় বান্ধি নিৰ্ম্মিবাহা ৰণ ভূমি॥২৩০
কালি যাইবোঁঁ মই আজি চলিয়ো আপুনে।
হেন শুনি মন্ত্ৰী চলি গৈলা তেতিক্ষণে॥
লোহিত সমীপে গৈয়া কোঠ বান্ধিলেক।
গৃহ সব সাজি ৰণভূমি নিৰ্ম্মিলেক॥
অসংখ্যাত সেনাগণ থৈলা থানে থানে।
সাৱধানে ৰৈলা মন্ত্ৰী যুজিবাক মনে॥
পৰ দিনা প্ৰভাততে উঠি মহাৰাই।
যুদ্ধ সাজে সাজি চলি গৈলা সেহি ঠাই॥
ৰণভূমি পাইলা পাচে সৌমাৰ ৰাজন।
দূতক আনিয়া ৰাজা বোলয় বচন॥ ২৩৫
নৃপতি বদতি দূত যাহ শীঘ্ৰ কৰি।
বাঢ় ভূঞাসকলত কহি সাদৰি॥