এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১৪
আদি চৰিত
বীজমন্ত্ৰ উছৰিবো জলৰ মধ্যত।
ভাগে ভাগে পূজিবেক দেৱগণ যত॥
মোহোক পূজিবে আৰু দেৱদেবীগণ।
শতবৰ্ষ অন্তে পূজিবেক এক দিন॥ ১৪০
এহিমতে পৃজিবেক বৰিষ অন্তৰে।
জল হন্তে উঠি সবে যদি যুদ্ধ কৰে।
যত শক্ৰমানে সবাহাঙ্কে জিনিবেক।
শতবৰ্ষ অন্তে সৰ্ব্ব দেৱো জয় হৌক॥ ১৪২
ৰণজয় হুয়া এক বৰ্ষ থাকিবেক।
সেহি বৰ্ষে সমস্ত শত্ৰুক জিনিবেক।
এহিমতে পূজি শত বছৰ অন্তৰে।
এক বৰ্ষে জয় হৈবে দিলোঁ এহি বৰে॥ ১৪৪
শতবৰ্ষ অন্তে এক বৰ্ষে জয় হৌক।
ইয়ো বৰ দুখ লোক আগতে দেখোক।
এহি বুলি মৌন ভৈলা দেৱ দিনপতি।
হেন শুনি লক্ষ্মী ভৈলা আনন্দিত মতি॥ ১৪৬
চৰণত পৰি বহু প্ৰণাম কৰিলা।
গৃহে যাওঁ বুলি লক্ষ্মী বিদায় মাগিলা।
হেন দেখি আনন্দিত ভৈলা দিবাকৰ।
লক্ষীক বোলন্ত প্ৰিয়া যায়ো নিজঘৰ॥ ১৪৮
এহি বুলি দিবাকৰ অন্তৰ্দ্ধান ভৈলা।
দুই পুত্ৰ লগে লৈয়া লক্ষ্মী চলি গৈলা॥
