পৃষ্ঠা:আদিচৰিত.djvu/১০২

৯৮

আদি চৰিত

সেহি বেলা দুইকো গুৰু দিলন্ত বিদায়।
হেন শুনি গৈলা দুয়ো চলি নিজ ঠাই।
যদুমণি দামোদৰে নিজ গৃহ পাইলা।
সেহি বেলা গুৰু পদ্মকান্তক বুলিলা।
শঙ্কৰ বদতি কথা শুনা পদ্মকান্ত।
মোহোৰ পৰম ভক্ত তুমি সে একান্ত॥৯৮০
সেহিসে কাৰণে মই অনাইলোঁ তোমাক।
তুমি সন্ত হৈবে লাগে জীৱ তৰাইবাক।
কমলাবাৰীৰ স্থান পৰম সুন্দৰ।
তহিতে আছয় নৱ ভক্ত শ্ৰেষ্ঠত্তৰ।
পৰম পুণ্যৰ সিটো সাদিনীয়া থান।
তৈতে তুমি গৈয়া তাৰিয়োক জীৱগণ।
বৈকুণ্ঠৰ নাথ লক্ষ্মীকান্ত মূৰ্ত্তিখানি।
আশ্বাস কৰিয়া প্ৰভু তাঙ্ক দিলা আনি।
নাম যে মালীকা শাস্ত্ৰ ভক্তি মধ্যে সাৰ।
পদ্মকান্ত হাতে নিয়া দিলন্ত ঈশ্বৰ॥৯৮৫
মূৰ্ত্তি শাস্ত্ৰ দিয়া গুৰু তাঙ্ক ভক্তি দিলা।
সাদিনীয়া থানে গুৰু তাহাঙ্ক পাচিলা।
পৰম আশ্বাস কৰি তেহুঁকো পাঞ্চন্ত।
তান লগে যাইবে গুৰু মোহোক বোলন্ত।
গুৰু বোলে মাধৱ তুমি বচন শুনিয়ো।
পদ্মকান্ত সমে তুমি উজনিক যায়ো।