পৃষ্ঠা:আত্মানন্দৰ আত্মকাহিনী.pdf/৩৫

5 5 5 5 স্বদেশী প্ৰচাৰ । শিক্ষা-দীক্ষা, ভাব-চিন্তা, চলন-ফিৰণ, আহাৰ-বিহাৰ, প্ৰেম-ভেম, লাহ-বিলাহ, ধৰ্ম্ম-কৰ্ম্ম, সকলোখিনি সাত সমুদ্ৰৰ সিপাৰৰ এনেকৈ বিদেশীৰ ষোলকলা দোষেৰে দেহ-মন দূষিত কৰি যেতিয়া আপোনালোকে স্বদেশীৰ কথা কয়, তেতিয়া মোৰ হাঁহি 'বিদ্রোহী হোৱাত বিচিত্ৰতা একো নাই । যদি স্বদেশী প্ৰচাৰ কৰিব খোজে, তেন্তে ধৰ্ম্ম-কৰ্ম্ম, আহাৰ-বিহাৰ, আচাৰ-বিচাৰ সকলোতে আগ- ধৰি স্বদেশী হৈ লওক । তাকে নকৰি, যদি এই গঢ়েৰেই চলে, আৰু আপোনালোকৰ আৰ্হিতে সকলো চলিবলৈ যায়, তেন্তে অলপ দিনৰ পাচত শীৰ “স্ব” টো পৰ্য্যন্ত য়ুৰোপ কি আমেৰিকাত বিচাৰি যাব লাগিব । মই ইমানখিনি পাওঁতেই গাভৰুৱে , ডেকাজনক কলে, “আহাঁ, ইয়াত ৰোৱাৰ আৰু সকাম নাই । এওঁৰ মস্তিষ্ক বিকৃত হৈছে, বলিয়াৰ লগত তৰ্ক কৰাৰ পৰা লাভ কি ?” এই বুলিয়েই গাভৰু ভোঁ-ভোঁৱাই ওলাই গ'ল । নিতান্ত নিৰীহ প্রভুভক্তটিৰ” ময়ো এই ছোৱা ব্ৰেকেটৰ দৰে ডেকাজনেও তেওঁৰ পিচ ললে । ভিতৰত থৈ, যতে এৰিছিলে৷ তাৰে পৰা মোৰ কাম আৰম্ভ কৰি দিলে।, —-অৰ্থাৎ লগুৱাই নতুনকৈ লগাই অনা ধপাত চিলিমৰ সদ্ব্যৱহাৰ কৰি আলহীয়ে এৰি থৈ যোৱা শিয়াল-কাঁটহীয়া গোন্ধ আঁতৰাই ধপাতৰ ফুৰফুৰীয়া গোন্ধেৰে চৰাঘৰ ভৰাই পেলালে।।