পৃষ্ঠা:আত্মানন্দৰ আত্মকাহিনী.pdf/১৮

আত্মানন্দৰ আত্মকাহিনী । দ্ৰবিৰে ধৰিয়া আছে জানা বিশালক । বিশালে ধৰিয়া আছে জানাহা নলক ॥ নলে ধৰি আছয় ভেকোলা ঈশ্বৰক ৷ ভেকে ধৰি আছে জানা ঈশ্বৰ কুৰ্ম্মক ৷৷ কুৰ্ম্মৰ পিঠিত বসি আছয় অনন্ত অনন্তৰ ওপৰে বিৰাট ভগৱন্ত ৷৷ অনন্তৰ মুখ্যতম আঠ গোটা শিৰ । আঠ গোটা দিগ্‌গজ ধৰিয়া আছে থিৰ ৷ এই আঠোটা দিগ্‌গজৰ কান্ধতে পৃথিবীখন ৰৈ আছে ; সেই হে কেতিয়াবা এই হাতীকেইটাই অলপ কাতি-কুতা কৰিলেই পৃথিবীখন কঁপি উঠে, তাকে আমি ভূঁইকঁপ বোলে । এতিয়া এইবোৰ শাস্ত্ৰৰ বচন, গুৰুৰ বাইক দলিয়াই পেলাই নাস্তিকৰ মতত চলিব পাৰি নে ? মই কেতিয়াও তেনে কথ| লৰাক শিকাব নোৱাৰোঁ ৷ মই। কিন্তু কিতাপৰ মতে নিশিকালে উপৰীয়া কৰ্ম্মচাৰী- সকলে আপোনাক শুদাই এৰিব জানো ? ' পণ্ডিত।—তাৰ উপায় আছে ৷ পৰিদৰ্শক আহিলে কিতাপৰ মতে কবলৈ ল'ৰাহঁতক কৈ থৈছোঁ। কিয় ল'ৰাটোৱে ডেপুটি বা চইন্সপেক্টৰ আহিবৰ দিনা ঘূৰণীয়া বুলিছিল, এতিয়া হে বুজিলোঁ । সি যি কি নহওক, পণ্ডিতৰ লগত বেচি পৰ কথা পাতিলে ময়ো তেওঁৰ দৰে ভৌগোলিক পণ্ডিত ‘হৈ যোৱাৰ ভয়ত এই আলোচন| ইমানতে এৰি মুখ ঘূৰালোঁ ।