এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
98 অৰণ্য কাণ্ড। সাত শৰে ৰথ ছেদি আৰো এটা শৰে। সাৰথিৰ শিৰক ছেদিলা ৰথবৰে॥ ৰথ ভাঙ্গি গৈলা তাক নমনিল কেৱ। ধনুধৰি ত্ৰিশিৰা ভূমিক দিলা ডেৰ॥ চা মহা ক্ৰোধে ত্ৰিশিৰাৰ কাম্পে কলেবৰ। ৰামৰ হৃদয় ভেদিলেক দশ শৰ॥ ক্ৰোধে দশৰথ সুতে ধনুধৰি ডাটি। নৱ গোটা শৰে তাক পেহলাইলেক কাটি॥ গিৰিশৃঙ্গ সম তিনি শিৰ গৈলা চিণ্ডি পৰিল ৰাক্ষস কম্পি গৈলা বসুন্দৰী॥ পৰ্ব্বতৰ গেৰু যেন বহে তিনি ধাৰ। খৰে দেখি আছে কাল ভৈল। ত্ৰিশিৰাৰ | মনত বোলন্ত আছে ভৈলোঁ একেশ্বৰ। অসংখ্যা শকতি আজি দেখো মানুষৰ॥ নুহিকে মানুষ ইটো দশৰথ স্থত। ইটো যুদ্ধ তেজিবাক মুহিকে যুগুত | Pro চক্ষু মুদিলে কি আৰ নুগুয়ে ভয়। ত যুজিবে৷ ৰামক মই কৰিলোঁ নিশ্চয়। সাৰথিক বলে খৰে শীঘ্ৰে ডাকৰথ। আজিসে দেখিবি মোৰ যুদ্ধৰ মহত্ত্ব॥ ক
