এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
অসমীয়া ৰামায়ণ। এহি বুলি সীতাক ৰাখিবে তাঙ্ক দিলা। অগষ্টি দিবাৰ চাপ হাতে তুলি লৈল৷। গাৱত সন্নাহা পিন্ধি আগবাঢ়ি গৈল৷ ৰাক্ষস সবক চাই বচন বুলিলা। দশৰথ পুত্ৰ আমি শ্ৰীৰাম লক্ষ্মণ। বাপৰ আদেশে আমি আছো তপোবন সামান্য মনুষ্য হেন নুহি কদাচিত। আমাৰ সমান বীৰ নাহি পৃথিবীত॥ তপসী বুলিয়া কেনে লগাস দ্বন্দ্ব। যায়ে৷ উলটিয়া যাৱে নতু ছদোস্কন্ধ॥ হেন শুনি ৰাক্ষসে ক্ৰোধিয়া বোলে বাক। আপুনি মৰিতে ৰাম আনাইলা আমাক মহাবীৰ খৰে সমে কন্দল লগাইলি। শূৰ্পণখীৰ নাক কাটি ত্ৰিশূল সঞ্চিলি। খৰে পাঞ্চি আছে আমি বীৰ চৈধ্যজন। তুমি আসি ভৈল৷ একেশ্বৰে ঠন গণ। ে ইন্দ্ৰৰ পাশত যদি লোৱস শৰণ। তথাপি আমাৰ হাতে মিলিব মৰণ। এহি বুলি চৈধ্যৱ ৰাক্ষস একে জোপে। বেঢ়িয়া ৰামক ধাইল পৰম আটোপে 89
