এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
অৰণ্য কাণ্ড।
দিব্যৰূপ ধৰি স্বৰ্গে গৈলা সভঙ্গ।
দেখি ৰাম লক্ষ্মণ সীতাৰ বৰ ৰঙ্গ।|
ৰাক্ষস খাইবাৰ ঋষি সি সবক দেখিলা।
আনো সব ঋষিক অভয় দান দিলা॥
সুতীক্ষ ঋষিৰ ৰামে আশ্ৰমক পাইলা।
দেখি মহামুনি আসি আগবাঢ়ি নিলা॥
ফলে মূলে প্ৰভুক কৰিলা বহুমান।
দিন কতিপয় ৰামে আছে সেহি থান॥
পাছে অগষ্টিৰ আশ্ৰমক লক্ষ কৰি।
ঋষিক প্ৰণামি ৰাম চলিলা মুৰাৰি॥
খ্ড়্গ ধনু বাণ ধৰি যান্ত বীৰকাছে।
মাজত জানকী দুই ভাই আগে পাছে॥
ফল পুষ্প সহিতে প্ৰকাশে তৰুচয়।
নানা সৰোবৰে পক্ষী সকল চৰয়॥
চৰয় চামৰি মুগ পক্ষী যুথে যুথে।
মহিষ বৰাহ ব্যাঘ্ৰ ভালুক বহুতে॥
অনন্তৰে অষ্টাঙ্গত ভৈলা দিবাকৰ।
প্ৰহৰেক পন্থে দেখিলন্ত সৰোবৰ॥
কাহাকো নেদেখি তাত শুনি নৃত্য গীত।
ধৰ্ম্মভৃত্য মুনিৰ পাইলন্ত সন্নিহিত॥
