এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
১৮ অৰণ্য কাণ্ড। ছবি। ঋৰ্ষৰ বচন পালি, প্ৰভু ৰঙ্গে গৈলা চলি, হাম্ফলি ধৰিলা ধনুখণ্ড। নিমিষেকে দিলা জোৰ, যেন মহাহস্তী ঘোৰ, লীলায়ে ভাঙ্গিলা ইক্ষু দণ্ড। শব্দগোট উঠলিল, ত্ৰিভুবন চমকি, ব্ৰহ্মাণ্ডৰ লড়িলা কটাহ। বানা সৰ্ব্বলোকে জইগৈল কতো বেলি থিৰ ভৈল তেবে মোৰ মিলিল উৎসাহ॥ পিতৃক আঁগতকৰি, হাতে পদ্ম মালা ধৰি, প্ৰভুৰ পাশক গৈলোঁ চলি। পদ্মমালা দিয়া গলে, চৰণ কমল মূলে, প্ৰণাম কৰিলো স্বামী বুলি॥ প্ৰভু মোক আশ্বাসিয়া, ধৰিলন্ত সাবটিয়া, পূৰ্ণ ভৈল মোৰ মনোৰথ। দেখি পাছে ৰাজ। গণ, কৰিলন্ত ঘোৰ ৰণ, ৰামে জিনি খেদিলা সমস্ত॥
