এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১৭৯
অসমীয়া ৰামায়ণ।
এহি বুমি ধনুৰ্বাণ ধৰি দুই ভাই।
বনত ফুৰন্ত দুখে জানকীক চাই॥
মুঞ্জ কুঞ্জ বনে বিচাৰিলে নিৰন্তৰে।
চাহিলা নিঃশষে পশি গিৰিসে গহ্বৰে।৷
গোদাবৰী নদীৰ চাহিল৷ দুয়োপাৰ।
সীতাক নেদেখি দুখে দেখন্ত আন্ধাৰ॥
পাছে কোপে জ্বলিলেক ৰাম মহাবীৰ।
অগ্নি অস্ত্ৰ ধৰি পৃথিবীত ভৈলা থিৰ॥
বুলিলন্ত ক্ৰোধে অগ্নিসম দুয়ো আঁখি।
চন্দ্ৰ সূৰ্য্য বায়ু বহ্ণি জল হৈব৷ সাক্ষী॥
দেব সিদ্ধ সাধ্য গন্ধৰ্ব্বক বোলোঁ বাণি।
জীবা যেবে সীতাক এখনে দিয়া আনি।৷
তিনিয়ো লোকৰ যেবে সাধিবোহো ভাল।
কোনে সীতা নিলে দেখাই দিয়োক সোনকাল।৷
ৰাজ্য অভ্যন্তৰ সবে দেখা দেব গণ।
কোনে নিলে সীতাকেসে নোবোলা বচন॥
হেৰা মোৰ দোষ নাই সবে আছা চাই।
সীতাৰ সন্তাপ পাই মোৰ প্ৰাণ যাই।৷
হেৰা অগ্নি শৰ মাৰি স্বৰ্গ চুৰকৰোঁ।
পৃথিবী পাতাল পুৰি দেবক সংহাৰোঁ॥
