এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
মৰণ পথিক
সেই দূৰ সুদূৰ শূন্যত
কতযুগ যুগান্ত কালৰ
ভাঁহি ফুৰা অসীম শূন্যত,
কত আতমাৰ কত
হিয়াভগা ব্যাকুল কান্দোন
নিচলাৰ আতুৰ বিলাপ
নাই জানো নুঠে ফুটি তাত।
আছে যদি নজনা দেশত
আবেগৰ চকুলোৰ ধাৰ
তাৰে আহি এটুপি পৰিব
মৰতৰ নিঠুৰ হিয়াত।
মন তাৰ উথলি উঠিব
উথলিব ধৰণীৰ বাত
সেই তাৰে ওভটনি লৈ
সুৰ হব বিশ্বৰ বীণাত।
হিয়া তাৰ দুগুণে নাচিব
মন তাৰ দুগুণে উৰিব
চকুলোৰে মৰত জাগিব
মৰমৰ সীমাৰ মাজত।
⸻
