এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
৮৩
দশম সৰ্গ
লাটৰ নাপাওঁ মানে লিখিত আদেশ।
নোহে ই আহোম ৰাজ্য, ৰাজ্য ইংৰাজৰ,
কঠোৰ কৰ্ত্তব্য মোৰ লঙ্ঘিব কিদৰে?”
নেদেখি উপায় আন উলটিল চৰ;
কৰিলে গোচৰ বাৰ্ত্তা বৰফুকনৰ।
ঘনশ্যামে দিলে বাৰ্ত্তা পূৰ্ণানন্দল’ই
সম্পাদন-হেতু তাৰ ব্যৱস্থা বিহিত।
বদনে মুকলি হ’ই বন্ধনৰ পৰা
নাভাবিলে চিলমাৰী বুলি নিৰাপদ;
সিহেতু আলচ কৰি ৰূপহীৰে স’তে,
সদলে কৰিলে যাত্ৰা কলিকতাল’ই,
মনত কল্পনা কৰি লাটৰ দৰ্শন।
—
দশম সৰ্গ।
বৃটিচ-শাসনাধীন ভাৰতবৰ্ষৰ
ৰাজধানী কলিকতা দ্ৰুতগতি ধৰি,
শৌৰ্য্য-বীৰ্য্য, সম্পদত লভি শীৰ্ষ স্থান,
অতিক্ৰমি শ্ৰেষ্ঠতম পুৰী অতীতৰ,
বিৰাজিছে ভাগিৰথী নদীৰ তীৰত।
