এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
২২
অসম-সন্ধ্যা
দেখাত মন্ত্ৰীৰ হু’ই আপ্ত অনুচৰ,
গোপনে ধৰাম অস্ত্ৰ প্ৰাণ সংহাৰৰ,
বলেৰে নিসিজা কাম সিজাম ছলেৰে।
শুনা মোৰ আয়োজন কওঁ ভাঙি-পাতি,—
ৰাজনগৰত যিটি খনালোঁ পুখুৰী,
পাতিম উৎসৱ তাত পাতি নাওখেল
নাওবৈচাসকলৰ কৰি পয়োভৰ।
বছা বছা বিষয়াই পাব নিমন্ত্ৰণ,
মন্ত্ৰীকো মাতিম স্বৰ্গদেৱতাৰ নামে।
যি বেলাত পূৰ্ণানন্দে নাওখেল চাই
চকুৰে নমনি ফান্দ, ৰ'ব ভোল গ’ই,
তেতিয়া সকলো মিলি কৰি আক্ৰমণ
অতৰ্কিতে, ৰাজশত্ৰু কৰিম নিধন।
স্বেচ্ছাচাৰ উচ্চ চূড়া হ’ব ধূলিসাৎ,
শান্তি পাব স্বৰ্গদেৱে, গুচিব বন্ধন।”
উঠিল প্ৰশংসা-ধ্বনি সকলোৰে পৰা
সতৰামৰ প্ৰস্তাৱৰ সমৰ্থন ল’ই;
উতলিল সকলোৰে সিৰৰ শোণিত।
এনেতে ওলাই আহি গাভৰু ৰূপহী
সতৰামৰ অৰ্ধাঙ্গিনী ভিতৰৰ পৰা,
ধীৰে ধীৰে নিজ মত কৰিলে বেকত,—
“শুনিলোঁ আদিৰে পৰা সকলো আলচ,
শুনিলোঁ সিদ্ধান্ত যিবা কৰলা ঠাৱৰ,
কিন্তু তাৰ নেদেখিলোঁ শুভ পৰিণাম।
