এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১৩২
অসম-সন্ধ্যা
গোপনে সন্ধান কৰি। সেই সময়তে
কৰাব লাগিব তাক গোপনে নিধন।
তেহে হ’ব প্ৰায়শ্চিত্ত দেশদ্ৰোহিতাৰ ,
ওলাব বিশাল মোৰ শেল হৃদয়ৰ।”
আদেশ শিৰত লই বৰবৰুৱাই,
সুচতুৰ অনুগত ৰিপুৱা লগাই
লাগি গ'ল গুপ্তভাবে অনুসন্ধানত
মহাবল বদনৰ দুৰ্ব্বল ক্ষণৰ।
শেহত এদিন পাই সঠিক সংবাদ,
ৰাজমাও দেউতাক জনালে গোপনে
নিজে ল’ই তত্ত্ব তাৰ, সন্দেহ গুচাই।
ৰূপচিং নামে এক শিখ চুবাদাৰ
আছিল সাহসী, বলী সৈন্যৰ দলত।
ৰাজমাৱে দূত পাচি মতালে গোপনে;
ধনীৰ ইঙ্গিত পাই আহিল সৈনিক।
বিবৰিলে ৰাজমাৱে উদ্দেশ্যৰ কথা,-
“চুবাদাৰ! বীৰ তুমি, মাতিলোঁ তোমাক,
কওঁ বুলি এটি অতি গোপনীয় কথা,-
কোৱাঁ মোক পাৰিবা নে ৰাখিব বিশ্বাস।
শুনি কলে ৰূপচিঙে—“পাৰিম নিশ্চয়।
বিশ্বাসৰ কথা মোৰ সোমালে হিয়াত
নোৱাৰিব কোনো কালে ওলাব বাহিৰ।”.
“শুনা তেন্তে”-ৰাজমাৱে বুলিলে বচন,
“জানা তুমি পূৰ্ণানন্দে কেনে দক্ষতাৰে
