এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১২৮
অসম-সন্ধ্যা
ইদৰে সকলো দিহা কৰি শাসন,
সকলো ক্ষমতা ল’ই নিজৰ মুঠিত,
খুজিলে বদনে দিব মানক বিদায়।
আনিলে মানক মাতি, পাতি দৰবাৰ;
সকলোৰে যথাৰীতি জনালে ওলগ
স্বৰ্গদেৱতাক। সকলোৰে মন পূৰি,
ধন-ৰত্ন স্বৰ্গদেৱে দিলে উপহাৰ।
শ্ৰেষ্ঠ উপহাৰ দিলে বডোয়াফাল’ই
সালঙ্কৃতা ৰাজকন্যা হেমো সুন্দৰীক।
হয়-হস্তী, ধন-ৰত্ন, সামগ্ৰী বিবিধ,
লগুৱা-লিগিৰী বহু দিলে যৌতকত।
লভি প্ৰীতি, ৰাখি খ্যাতি, ল’ই ধন-জন,
ল’ই স্নেহ সম্ভাষণ মন্ত্ৰী-ভূপতিৰ,
অন্তৰত অসমৰ সুখ-স্মৃতি-চিন,
আনন্দৰ কিৰিলিৰে জয়ধ্বনি কৰি
উলটিল মানসেনা নিজ দেশলই।
⸻
পঞ্চদশ সৰ্গ।
অসীম শকতিশালী হ’ই অসমত,
ল’ই অভিনব পদ মন্ত্ৰী ফুকনৰ,
উঠি ৰজা হই ৰাজ্য চলালে বদনে ,
বহি ৰজা চন্দ্ৰকান্ত থাকিল পাটত।
