এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২৩
চতুৰ্দ্দশ সৰ্গ
কাণ কাটি, চকু কাঢ়ি, কাঢ়ি আঠু-ঘিলা,
চমটাৰে কৰি তোৰ পিঠি ছিৰাছিৰ,
মাগুৰ মাছৰ দৰে কচি হাত-ভৰি,
তপত খাৰণি ঢালি জীয়াতু ভুঞ্জাম,
তিল তিল কৰি তোৰ টুটাম আয়ুস।
সাৰিলি নাৰকী তই, ৰক্ষা পালি মৰি,
নাপালোঁহি, নোৱাৰিলোঁ প্ৰতিজ্ঞা পূৰাব।
তথাপিও প্ৰতিশোধ ল’ম অন্যৰূপে,
নথওঁ এজনো তোৰ বংশত জীয়াই,
নৰয় এজনো যাতে পিণ্ড দিবল’ই।”
স্বৰ্গী হ’ল পূৰ্ণানন্দ, ৰাজ্য বিশৃঙ্খল,
ভ্ৰাতৃসহ ৰুচিনাথে এৰিলে নগৰ;
নাই বাধা, বদনৰ পথ পৰিষ্কাৰ;
আগুৱালে স্ফীত হই বিজয়-গৰ্ব্বত।
পঠালে গোপনে পত্ৰ স্বৰ্গদেৱল’ই,—
“আহিছে অধম ভৃত্য স্বৰ্গদেৱতাৰ,
অচিৰে জনাব সেৱা শ্ৰীচৰণত।
অপৰাধ হলে কিবা কৰিব মৰ্ষণ।”
নিৰ্ব্বিৰোধে বাঢ়ি আগ বিজয়ী বদনে
পাতিলে চাউনি পাই ভোগদই তীৰ।
তাতে এৰি সেনাদল, নল’ই জিৰণি,
দেহৰক্ষী মাত্ৰ ল’ই ওলাল বদন
পাবল’ই চন্দ্ৰকান্ত সিংহৰ সাক্ষাৎ।
তাৰো আগে ৰূপহীয়ে এৰি দলবল,
