এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১৯
চতুৰ্দ্দশ সৰ্গ
ধৰণীত লভিলে আশ্ৰয়। বন্ধ হ'ল
হৃদযন্ত্ৰ, ৰুদ্ধ হ’ল গতি ধমনীৰ।
সকলোৱে ধৰি-মেলি শষ্যাত শুৱাই
উৎকণ্ঠাৰে যথাসাধ্য কৰিলে শুশ্ৰুষা,
কিন্তু হায়! নুঘূৰিল চেতনা মন্ত্ৰীৰ;
অপূৰ্ণ বাসনা ৰ’ল অচল হিয়াত।
ততালিকে দুঃসংবাদ বিজুলী-বেগেৰে
বিয়পিল দশোদিশ, বিলাপৰ ধ্বনি
উঠিল নগৰ জুৰি। বিনালে প্ৰজাই,—
“বিপন্ন দেশক এৰি ঘোৰ সঙ্কটত
অতৰ্কিতে মহাযাত্ৰা কৰিলে মন্ত্ৰীয়ে;
উদ্ধাৰিব কোনে আৰু এই দুৰ্য্যোগত!
ভৰা নাও ভাহি যাব, নাই গুৰিয়াল,
মাৰ যাব অসমৰ সৌভাগ্যৰ বেলি।”
⸻
চতুৰ্দ্দশ সৰ্গ।
পূৰ্ণানন্দ মন্ত্ৰী যেৱে গ’ল স্বৰ্গী হ’ই
জনমভূমিক এৰি ৰণ-সমুদ্ৰত,
—পণ্যভৰা তৰী যথা অতল সিন্ধুত
কাণ্ডাৰী-বিহীন,—ৰুচিনাথে ল’লে ভাৰ
