এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১০২
অসম-সন্ধ্যা
নানিলা লগত কিয়? যোৱা আনাগই;
কৰীম প্ৰতীক্ষা মই, আহিবা বেগাই।
ৰঙিলীয়ে তেতিয়াই দিলে অনুচৰ;
প্ৰাণত সান্ত্বনা ল’ই ওলাল বদন।
ৰূপহীক পঠিয়াই অভ্যন্তৰল’ই,
লিগিৰীক দিলে ভাৰ সেৱা-শুশ্ৰুষাৰ
নিজে ৰ'ল মগ্ন হ'ই গভীৰ চিন্তাত।
⸻
দ্বাদশ সৰ্গ।
ৰাজ নগৰত হ’ই সন্মানী অতিথি,
সপুত্ৰে বদনে কৰি সমাপ্ত ভোজন,
নীৰৱে আশ্ৰয় ল’লে শীতল শয্যাত।
কতদিন কৰিছিল ৰচনা শয্যাৰ
তপস্বীৰ প্ৰায় বন্য পাদপ-মূলত,
আকাশী চালেৰে ঢকা বিশ্ব-মন্দিৰত।
উম্মুক্ত প্ৰান্তৰ এৰি আজি গৃহবাসী
সুসজ্জিত ভবনৰ কোমল শয্যাত;
তথাপি চকুত নাই তন্দ্ৰাৰ আবেশ।
অনিশ্চিত সাফল্যৰ ছায়াময় পট
