পৃষ্ঠা:অসমীয়া সাহিত্য-সম্পদ.djvu/১৫৪

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৪৬
সাহিত-সম্পদ।


ধৰম যাজকে যােগান ভেটীক
 সাহকাৰী হাতে দিছে।
এটি এটি কই বেদীৰ ওপৰে,
 সজাই ৰখাই হৈছে॥
চোৱা চোৱা সউ দুজন বিশপে
 মঞ্চ পূৰ্ব্বে আঠু পাতি।
বিশেষ বিষয়ে নিবেদে প্রভুক
 প্রার্থনা বচনে মাতি ॥
সৌৱা সকলােৱে সমকণ্ঠে গায়
 ঈশ্বৰৰ প্রীতি গীত।
বিভু চৰণত প্রার্থনা জনাই
 উবাৰি সবাৰে চিত ॥
এতিয়াও চোৱা আমাৰ ৰজাই
 সুদা মুৰে বহি আছে।
ধৰ্ম্ম উপদেশ শেষ হওঁতেই
 এটি আবৰণ দিছে ॥
ধৰম যাজকে জর্জ্জক সুধিলে
 আছানে সন্মত ৰজা।
“পাৰ্লিয়া মেন্টৰ”  বিধি অনুসাৰে
 পালিব তােমাৰ প্ৰজা॥
ৰাখিব সকলাে বিধি ব্যৱহাৰ
 আছানে সম্মত ৰজা ?