এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২৪
সাহিত্য-সম্পদ।
অনাই বনাই ফুৰা,
গছ গছান্তৰে ঘুৰা,
ক’তেবা তোমাৰ সেই সখিয়াৰ ঠাই?
ক’তনো আহিলা এৰি,
নেপাই বনত ঘুৰি,
বিচাৰিছা আহি তুমি মানৱৰ ঠাই ,
তুমি হে বিৰহী পখি,
কতনো এৰিলা সখি,
ক’তনো তোমাৰ সখি আছেনো লুকাই?
তোমাৰ শুৱলা মাত,
শুনি পৰে হিয়া শাঁত,
নিতউ আহিবা তুমি ইদৰে মাতিব ,
তোমাকেই চাই মই,
সখিৰ স্থানীয় হই,
সাজু হই ৰম সদা সমিধান দিব।
নুফুৰিবা তুমি পখি,
বিচাৰি তোমাৰ সখি,
নহবা কাতৰ তুমি বিৰহীৰ দৰে;
তোমাৰ দেখিলে দুখ,
নেথাকে মনত সুখ,
পৰাণ কাতৰ হয় বিননীয় সুৰে।
