এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
জীৱনৰ মিছা অহঙ্কাৰ।
(Vanity of life.-.Prior.)
জ্বলি থকা জুই হন্তে ধোঁৱা উঠি যেনে
খন্তেকতে শূন্যে মিলি যায়,
বতাহ আশ্ৰয় কৰি মেঘ যেন উৰি
খন্তেকতে আকাশ ঢকায়,
সিদৰে দুদিন মাত্ৰ মানব জীৱন,
খন্তেকতে হই যায় ক্ষয়;
দুদিন এদিন মাথো জিৰনী দেহত,
খন্তেকতে ছাৰ্ খাৰ্ হয়॥
সকলোৰে সমভাগী মৃত্যু শয্যাখানি
পাবা তুমি যতে ততে নৰ,
মিছাতেই আছে বুলি মান যশ হেৰা
নকবা নিজৰ কৰি বৰ,
কৃপণৰ কৃপনালি আৰু অহঙ্কাৰ
মৃত্যু হলে লয় হই যায়;
মই ধনী মানী বুলি নকৰা গৰব
নিদিয়া মৃত্যুক হেৰা লায়॥
নিজকেই বৰ ভাবি সময় নিয়াই
নেথাকা নেথাকা তুমি ৰই,
অমৰ নোহোৱা তুমি মৰিব লাগিব
কৰা কাম শক্তি অনুযায়,
