এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
সাহিত্য-সম্পদ।
লক্ষীদেবী হন্তে এ’তে ভুঞা বংশধৰ,
সুৰ্য্যবংশী বুলি হ’ল খ্যাত অসমৰ ;
কুবেৰৰ বংশধৰ ছুটীয়া ভূপতি,
শাসিলে ই খণ্ডভূমি থিতাপি খিয়াতি
কৃষ্ণ-পদ ধূলি পােৱা এয়ে মােৰ দেশ,
প্রণমাে প্রণমো যাৰ মহিমা অশেষ।
আহােমৰ ৰাজধানী এয়ে ৰঙ্গপুৰ,
বুৰঞ্জী কথাৰে থকা সদা ভৰপুৰ ;
প্রবেশে ইয়াতে আহি তেৰ শতিকাতে,
বিক্রমী আহােম জাতি পােন প্রথমতে ;
অখণ্ড প্রতাপে যেয়ে শাসি এই দেশ,
ৰাখিলে ধৰাত কীর্ত্তি অসীম অশেষ ;
কত দৌল পুষ্কৰিণী আজিও শোভিছে,
আজিও পুৰণি স্মৃতি কত উদগিছে ;
সতী অভিনয় স্থান এয়ে মােৰ দেশ,
প্রণমাে প্রণমাে যাৰ মহিমা অশেষ।
এয়ে সেই মণিপুৰ উলুপীনগৰ,
এয়ে সেই ভীমজায়া হিড়িম্বাৰ ঘৰ,
ইয়াতেই পাণ্ডৱৰ দপ খর্ব্ব হয়,
বব্ৰুবাহ ঘটোৎকচ এ’তে জন্ম লয়
ইয়াতেই দেৱগণে নাগৰাজ্য পায়,
