কলঙ্ক ভঞ্জন। ২)} কাৱে বা আগলতি পাতোত হাহহাব ডিম দেই। এড়িব চকবাত ভৰে কাৰে গলোত অলই॥ তিন বন্নিয়া সূতাত বান্ধি বাৰাৰ দাত দিলাক। কাহাব বাটী কুৰে দেৱ দুবোক খেদি নিল। ফাইঠা বাই বুলি কবে দোবান মাতিব। ধ]। নৰ সিঙব মন্ত্ৰে কাৰে গাও বন্দি কৈল্যাক। সৰ্বঢ়াক মন্ত্ৰে কৰে দিলাক ঝাপ বান্ধি। নৰ বচ চবে দেই কি ঢবৈ গান্ধি। মাদলা বটাযা বোকা বোঝা হল সক। গানে। আগৰ দৰে থাকিল ভাল কৰিবা ল্যাক কাবে। অথবী বৈদ পৰাজয, দেখি সকলে পালা , | উঠিল তেতিয়া অশ্বিনী কুমাৰ। গো৩ গানিছি মত দা, দাৰৰ ন উ গিলা বা পাবো,
- ন। যদি সভাসদ ৰ।
মৃতুঞ্জয ৰামান, পূণ চ• বসায, | সাপলা,ভীম ঢ যুগ বস। বসন্ত কুমকবি, fণদে। বস নি, চওশৰ ৰ পৰস। আকে। নহা: বডি, 'হি.। তেতিয়া পৰা. | সঙ্গে দকি তাসখ, ওজাৰ। যম দও ৰসাযন, কি চুৰ্ণ সুদ, সৰলৰ ইৰ লৌহ আৰ।। নৃপতি বল ভ •াম, মকৰধ্বজ 2. আৰু দৰব নাউ জ্বৰ কেশৰী। আবে। নইলে ইল। কতো, | ধন্বন্তী লাথি. পছৱে ৰহিল মুখটু কলা কৰি। এনীয় সময় নবদ ঋষি, ঢেকিটুৰ উপাৰোত বলি, | মনোহব বীণাটু হাতে। কপালোত উদ্ধটা, | মূৰেতি কপিল। জটা, দাড়ি অল্মি পড়িছে উৰাতোত।
