এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৪২
অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি ।
ৰাজাৰ বচনে চলে দুত গণে
বৰৰুচি আছে যৈত ।
ৰাজাৰ আদেশ কহিলা বিশেষ,
কাকুতি কৰে পাৱত ॥
মন্ত্ৰীৰ বচন সুমৰি ব্ৰাহ্মণ,
দুত সহ চলি যাই ।
বৰৰুচি আইল ৰাজায়ে জানিল
আনন্দৰ সীমা নাই ॥
সভাক আনিলা পত্ৰক দেখাইলা
মুনিযে সুধিবে লৈলা ।
সখেমেৰা বুলি কহিলা সমুলি,
বাৰে বাৰে তাকে কৈলা ॥
বৰৰুচি শুনি পূৰ্ব্বৰ কাহিনী,
জানিযা পাচে কহই ।
ভালুক সহিতে মিত্ৰ পাতি তৈতে,
মিত্ৰ হিংসা প্ৰাপ্ত হই ॥
বাঘে ভালুকৰে কন্দল পূৰ্ব্বৰে
বাঘেও চলক পাই ।
তোমাৰ পুত্ৰত কহিলা বহুত,
ঋক্ষক দিযা পেলাই ॥
নজানি কুমৰে নখক সত্বৰে,
পেলাবাক মন হুই ।
জানিয়া ভালুক ক্ৰোধিল অধিক,
গালত চৰ মাৰই ॥
সখেমেৰা বুলি কহয সমূলি
আন কিছু নোবলই ॥
চাৰি অক্ষৰৰ অৰ্থ শুনা তাৰ
মাতিবেক এতিক্ষণে ।
