এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১১৮২
অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি
প্ৰতিদ্বাৰে ৰত্নময় কুম্ভ অসংখ্যাত।
মধ্যে মধ্যে ইন্দ্ৰনীল খচি আছে তাত॥
এহি মতে প্ৰদক্ষিণ কৰি দেবগণ।
পৰম আনন্দ কৰি চলে ৰঙ্গমন॥
দেখিলন্ত গৈয়া গোপ গোপীৰ আশ্ৰম।
অমূল্য ৰতনে বিৰচিত মনোৰম॥
হেন গোলোকৰ মহিমাক চাই চাই।
দেৱ সমে প্ৰজাপতি ৰঙ্গে চলি যাই॥
শুনা সভাসদ ইতো পুৰাণৰ পদ।
অহিতো নাহিকে সুস্থ ক্ষণেকো আপদ॥
পৰলোক পাইলা যেবে আপদৰ পাৰ।
কৃষ্ণৰ নামক মাত্ৰ কৰিয়োক সাৰ॥
ইতো পুৰাণৰ শ্লোক লোকে নুবুজয়।
আজ্ঞাকৰি পদ কৰাইলন্ত মহাশয়॥
বোলে তত্ত্ব পাইবে সবে নৰ নাৰীগণ।
তেবে ভক্তি কৰিবে লোকৰো হৈবে মন॥
এহি বুলি মহাৰাজা কৰাইলা পয়াৰ।
ঈশ্বৰ কৃপাতে হোক লোকত প্ৰচাৰ॥
জানি সভাসদ সব ভকতি কৰিয়ে।
বৈষ্ণৱৰ সঙ্গ লৈয়া সংসাৰ তৰিয়ে॥
তেবেসে তৰিবা ইতো সংসাৰ সাগৰ।
ৰাধা কৃষ্ণ বুলি সবে ভব নদী তৰ॥
⸻
