এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১০৪২
অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি।
তাহাক বধিবে নপাৱে নৃপতি,
ইতো পুনু দুই জন।
শুনা মহাৰাজা ইহাত কহওঁ,
অপৰ আছে বচন॥
আপুন উৎকৰ্ষা পৰৰো উৎকৰ্ষা,
দূত সবে সদাকয়।
সদায় অবধ দূত অপৰাধ,
নৃপতি কোনে ধৰয়॥
মন্ত্ৰীৰ বচনে মেঘবৰ্ণ ৰাজা,
দুয়ো শান্ত হুয়া ৰৈল।
শুকে কোপ মনে উঠিয়া তেখনে,
আপুন ৰাজ্যে চলিল॥
মন্ত্ৰী চক্ৰবাকে প্ৰবোধ কৰাই,
আনিলেক পালটাই।
কনক কুণ্ডল চাড় হাৰ দিয়া,
তুষিয়া দিলা পঠাই॥
বিন্ধ্য নামে গিৰি পাইলে শুকে যাই,
নমিলা ৰাজাক পাই।
চিত্ৰবৰ্ণ ৰাজা মাতিবে লাগিলা,
শুকৰ মুখক চাই॥
কিবা তযু বাৰ্ত্তা কেন মত দেশ
কহিয়ো শুক সত্বৰ।
শুকে বোলে বাৰ্ত্তা সংক্ষেপে কহিবো,
কি কৈবোঁ আক বিস্তৰ॥
যুদ্ধৰ উদ্যোগ কৰিয়ো নৃপতি,
কৰ্পূৰ দ্বীপ প্ৰধান।
যেন অম্ৰাৱতী দ্বীপৰ সম্পতি,
নৃপতি ইন্দ্ৰ সমান॥
