এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৮৫
জন্মাদ্যস্য শ্লোকৰ কীৰ্ত্তন।
শুনা শিষ্য চয়, তেজিয়ো সংশয়,
সত্য বস্তু ভগৱন্ত।
তাকে কৰে ধ্যান, তাে্ৰা সবাে তাঙ্ক,
ধ্যান কৰা অপৰ্য্যন্ত॥
স্বৰূপ লক্ষণে, তাহাঙ্কে বুজাঞো,
শুনা সাবধান মনে।
তাহান স্বৰূপ, নাৰদত বিনে,
নাজানয় আন জনে॥
সত্য বস্তু হৰি, জানা নিষ্টকৰি,
প্রপঞ্চ ইতো অসত্য।
যিহেতু সত্যৰ, সকাশত থাকি,
সত্য হেন প্রকাশন্ত॥
সত্যৰ কাৰণ, কহোঁ শুনিয়ােক,
প্ৰকৃতিৰ গুণচয়।
ঈশ্বৰতে আছে, তথাপিতো জানা,
তাঙ্ক নিষ্টে নোচোৱয়॥
তমাে গুণ হন্তে, গােলক হােৱয়,
ইন্দ্রিয় ৰজো গুণত।
সত্ব গুণ হন্তে, শুদ্ধ সত্ত্বময়,
দেৱতা হৱে বেকত॥
তিনি গুণে আসি, সৃষ্টি স্থিতি লয়,
জগতৰ কৰি ৰৱে।
ৰজো গুণে ব্রহ্মা, সৃষ্টি কৰিলন্ত,
সমস্ত শাস্ত্ৰত কৱে॥
সত্ত্ব গুণে বিষ্ণু, জগতকে পালা,
আপুনি হুয়া প্রবেশ।
তমাে গুণে হবে, সমস্ত সংহৰা,
নাখাকয় লৱ্লেশ॥
