এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৪৩
ঘুনুচা।
অমৃত সমান কৰি মৃদু হাস,
চাৰু দন্ত দৰশাই।
ব্ৰহ্মাণ্ডৰ সুখ মানিলা যশােদা,
কৃষ্ণৰ মুখক চাই॥
শুনা সভাসদ হুয়া নিঃশবদ,
শিশু গােবিন্দৰ কেলি।
কৃষ্ণৰ অৰুণ চৰণ পঙ্কজ,
কৰিবা মনে সেৱালি॥
শ্ৰীধৰ কন্দলি কহে কৃষ্ণ কেলি,
কৃষ্ণৰ ভকতি কাম।
কৃষ্ণক ভকতি মিলােক মুকুতি,
ডাকি বােলা ৰাম ৰাম॥
ঘুনুচা।
ঘােষা—নমো দয়াশীল জগত আধাৰ,
দৈৱকী নন্দন দেৱ।
তােমাৰ চৰণে পশিলো শৰণ,
কৃপা কৰা প্ৰভু দেৱ॥
অনন্তৰে দ্বাৰী পাছে দ্বাৰ পৰিহৰি।
অভ্যন্তৰে চলি গৈল অতি শীঘ্ৰ কৰি॥
লক্ষ্মীৰ আগত কথা কহে হেঠ মাথে।
দুৱাৰত ৰহিয়া আছ্ন্ত জগন্না্থে॥
যেন লাগে আজ্ঞা মােক দিয়ো লক্ষ্মী আই।
শুনি দেবী মাতিলন্ত পৰিচাক চাই॥
লক্ষ্মীয়ে বোলন্ত শুনা শুনা মােৰ বাক॥
দ্বাৰ ছড়ি আসিবাৰ নেড়া যাদবক॥
