পৃষ্ঠা:অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি v2p2.djvu/১৮৪

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬০৩
ধ্ৰুব চৰিত্ৰ।

অতি আড়ম্বৰে  অনেক কিন্নৰে
  বেঢ়ি যাই আগে পাছে।
নানা ৰত্নময়  ধ্বজ চিহ্ন চয়
  প্ৰকাশ কৰন্তে আছে॥
তিনি ত্ৰৈলোক্যৰ  ধনৰ ঈশ্বৰ
  উত্তৰৰ দিগপাল।
ধ্ৰুবক দেখিতে  উত্ৰাৱল চিত্তে
  আসি পাইলা ততকাল॥
ধ্ৰুব দিপিতি  দেখি ধনপতি
  পৰম বিস্ময় ভৈলা।
কৃতাঞ্জলি কৰি  ধ্ৰুবক সাদৰি
  কুবেৰে বুলিবে লৈলা॥
যদি ধনেশ্বৰ  সমস্ততো বৰ
  দেৱতাৰো অধিকাৰী।
তথাপি ধ্ৰুবক  বিষ্ণু ভকতক
  সম্বুধিলা মান্য কৰি॥
হেৰা মহাৰাজ  দেখি তব কাষ
  তুষ্ট ভৈলো ময় বৰ।
মনু বাক্য শুনি  যি হেতু আপুনি
  এৰিলাহা ধনু শৰ॥
পূৰ্ব্বে মাধৱৰ   চৰণ পদ্মৰ
  তুমি পায়া আছা ঘ্ৰাণ।
সম্প্ৰতি সাক্ষাত   মনুৰ মুখত
  লভি আছা মহাজ্ঞান॥
আমিয়ো তোমাক  বোলোঁ প্ৰিয় বাক
  শুনিয়োক সাৱধানে।
মাৰন্তা মৰন্তা  কেহো কাক নোহে
  জানিবা তুমি আপোনে॥