এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[ ১৮ ]
হাতীৰ স্বভাব নিচেই নৰম৷ সি বড় বলী আৰু লগতে পোহ লয়৷ একুড়ি পাঁচোটা মানুহে যি বোজা নিব নোৱাৰে, সি তাকো সুগমে লই যাব পাৰে৷ হাতীৰ দ্বাৰা আমাৰ বহুত উপকাৰ হয়৷ সি ন হলে আমি হাবিয়নী বাটে দি যাব নোৱাৰোঁ৷
হাতীৰ বুধি অতি আচৰিত৷ তাক কোনেবাই হাহিলে বা প্ৰশংসিলে সি তাক বুজিব পাৰে আৰু ছল পালে তাৰ পোটক তোলে৷ সি বহু দিন লৈকে জীয়াই থাকে৷
সময় অমূল্য।
যি সময় এবেলি যায়, সেই সময় আকৌ উভতি নাহে৷ ঘৰ বাড়ী, কাপোৰ কানি, ধান চাউল আদি কৰি বস্তু বিলাক নষ্ট হলেও ধন দিলে আকৌ পোৱা যায়, কিন্তু পাচিয়ে পাচিয়ে ধন সলাইও যোৱা সময পুনৰ্ পোৱা নে যায়৷ এতেকে যি সময় পোৱা গইছে, তাৰ এদাড়ো মিছা কামত খেদোৱা উচিত ন হয়৷ যি লৰাই অলপ্ বয়সত সময়ৰ গুণ নুবুজি, খেল, দন্দ, আৰু
