পৃষ্ঠা:অসমীয়া অদ্ভুত ৰামায়ণ.djvu/১০১

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯৯
অদ্ভুত ৰামায়ণ।

হেনয় বীৰক যুদ্ধ নকৰা লজ্জায়।
কোননো মুগুঢ়ে হেন শুনিব বড়ায়॥৩৯৪
নাৰীগণ আগে কেনে কৰস বড়াই।
মাৰুতিয়ে পাইলে সবে গৰ্ব্ব হৈবে ঠাই॥
হেনশুনি নাগগণে ক্ৰোধ কৰি চাই।
বোলে এই হেন ৰটে কাত গহ পাই॥৩৯৫
নোহে নাৰা ইতো জনী মাৰুতি বানৰ।
মায়া কৰি আসি পশিলেক অভ্যন্তৰ॥
কিবা চাস লাঞ্জে পকাই আছাড়িয়া মাৰ।
কতো বোলে বেড়ি কৰ লাঞ্জৰ প্ৰহাৰ॥৩৯৬
তৰল বানৰ জাতি অলপিক জন।
আমাৰ স্থানক ইটো আসে কি কাৰণ॥
জীৱন্তে নেড়িবো আক বধিবো পৰাণে।
কাত গহে গৰ্ব্ব কৰে বানৰ অজ্ঞানে॥৩৯৭
এহি বুলি নগিগণে চৌভিতি বেঢ়িল।
ধৰ মাৰ বুলি সবে আন্দোল কৰিল॥
দেখিয়া মাৰুতি বোলে শুন নাগগণ।
নাৰীৰ উপৰে এত খঙ্গ কি কাৰণ।॥৩৯৮
বিষ জালে দহিবাক পাৰাহা সংসাৰ।
সহজে অবলা নাৰী মই কোন ছাৰ॥