( ১১ )
ANECDOTE OF A CHARITABLE ISRAELITE.
দানশীল য়িহুদীৰ আখ্যান।
⸺
য়িহুদী সকলৰ মধ্যত এটা ধাৰ্ম্মিক মানুহ আচিল, তাৰ ঘৰৰ তিৰোতা বোৰে সূতা কাটি দিচিল সি সেই সূতা বেচি নিতৌ কপাহ কিনি যি লাভ পাইচিল তাৰে সেই দিনৰ খাদ্য দ্ৰব্য কিনি তাকে খাই লৰা তিৰোতাই সৈতে এই দৰে প্ৰবৰ্ত্তি আচিল।
এদিন সি সূতা বেচি আহিব লাগিচে এনেতে বাটত এক মগনিয়াই ভিক্ষা মগিলত সূতা বেচি পোৱা এটাই খানি ধনকে তাক দি সুদা হাতে ঘৰলৈ উভতি আহিল; ঘৰত লৰা তিৰোতা বোৰে কপাহ আরু খাবৰ দ্ৰব্য খোজাত মগণিয়াৰক দিয়া কথা কলে,তাতে সিহঁতে কলে আমি পিচে কিখান? বেচিবলৈকো একোনাই সিহঁতৰ এটা ভগা কাঠৰ চৰিয়া আরু এটা মাটিৰ থালি আচিল তাকে সি বেচিবলৈ নিলে, কিন্তু তাক কেৱে নিনিলে; পিচে বজাৰত থাকোঁতে এটামানুহে এটা গোধোয়া গেলা মাচ লৈ তাৰো মাচ কেৱে নিকিনিলে দেখি সেই য়িহুদীক কলে বোলে মোৰ মাচ টোৰ সলনি তোমাৰ চৰিয়া আৰ থালিটো দিবানে? এই কথাত মানতি হৈসি কাঠৰ থালি আরু চৰিয়া সলাই মাচটো ঘৰলৈ নিলে।
তাৰ লৰা তিৰোতাই এই মাচটোৰে কি কৰিম বুলি সুধিলত সি কলে বোলে ঈশ্বৰে আমাক আন একোখাবৰ দ্ৰব্য
