[৩৭]-
ভাবি] টকৰু বাপুকে লৈ যাওঁ৷ সময়ৰ শৰত এট৷ বুধি, কৰি আঁতৰাই দিলেই হব। |[ ফুটাই] বাপ আঁিছানে? }", টকৰু--ওঁ, আছে| ৷ কোন সেইটি } স্ব্মথিৰা মে? ১ স্নুমথিৰ| - বাহিৰৰপৰ৷ | বাক বাপু ! আজি দেখি? নহয়। আ! বাহিৰেহে নমে| নমে| ! ভিতৰি দেখো| ক্ষ] ভাতুৰি। ৷ ৰ; টকৰু-_| কেওপিনে চকু ফুৰাই | 'ক’ত| হে! ভোগৰ দেখে কথাৰে তত, ধৰিব নোৌৱাবে। ৷৷ কোঁন নো সেই চে ঙ্] ভিতৰলৈ আহাছোন বাৰু । ন স্ব্মথিৰ|---তুমিনে| কি কৰিছ৷ ৷ টকৰু--'ভাত খাইছোঁ । [ স্তুমথিৰ৷ সোমাই ওচৰতে বহে | স্নুমথধিৰ|৷--পাচে, চৰুঢটে| আঁৰু ভাতখিনি পেলনি গঁল) নহয় ? ৰি ণ চু কো টকৰু-_কিয়ব৷ ? স্নৃযথিৰ|---ডুমুনী সৌমালেও নে| বামুণৰ চকু থাকে নি. টকৰু-_তুমি জানে| তা’লকে ডুমুনী ? __ কু্মথি--তুমি নে| কি বুলিছিল৷ ? ইমান দিন ৰজাৰ? ঘৰত কাম কৰিল|, ময়ে| সেই ঘৰতে ইমান দিন আছে| তথাপি কুলটিৰে ভূ প্রোৱ৷ নাই। অ! বামুণী বুলি জবিহৈ ৷ হ্বল| মাজে সময়ে দেখ| পালে চুলুং চালাং কৰ| ? টকক- এঃ, যোৰা(হ ; ধেমালি নকবিবা।। ৱৰব|; ত ভাত কেহট| খাই লওঁ । [ খাবলৈ ধৰে ] ৷
ভে =
