পৃষ্ঠা:অঞ্জলি.djvu/৯৪

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮৬
অঞ্জলি


দেৱী

⸺০⸺

ফুলনিও পৰে জয় ৰ'দৰ তাপত,
ভোমোৰাও নাহে তাৰ মউ পিবলই,
সোণালী ৰহণ সানি জিলিকা ফুলেও
সূৰুযৰ পিনে চায় চকু বেঁকাকই।
ওচৰৰ বকুলৰ তলতে বহিনো
আছে সিটি কোন বাৰু হাঁহো হাঁহো কৰি?
মাটিত পৰিছে আহি ৰিহাৰ আঁচল
নিপোটল সুগঠন দেৱী ৰূপ ধৰি।
আলেখে আলেখে আহি সিফালৰ পৰা,
ধৰিলেহি চকুজুৰি কোনেনো মুদাই?
ততালিকে কলে তেওঁ, —“চিনিছোঁ চিনিছোঁ,
পালো গম লুকাৱাৰ একো কাম নাই।”
এই বুলি দুয়োজন দেখা দেখি হ’ল,
দুইৰো মিচিকা হাঁহি মিহলি পৰিল;-
সূৰ্য্যই খাইছে চুঁমা মুকলি ফুলক,
কেউপিনে প্ৰকৃতিত চুমাৰে ভৰিল।