পৃষ্ঠা:অঞ্জলি.djvu/৮৮

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮০
অঞ্জলি


সেই মাতটি

একেষাৰ মাতি মাত ক’তনো লুকালি,
নেপালোঁ অলপো গম কেনি গলি তই,
শুনো শুনো বুলি ৰলোঁ কাণ পাতি মই,
যিটি মাত মাতি মোৰ প্ৰাণটি হৰিলি।

নহয় সঙ্গীত, নাই অৰ্থ থকা মাত,
হঠাতে উতলা সুৰ মাথোঁ বতাহত,⸺
শুনিলোঁ যেতিয়া মুৰ থওঁতে গাঁৰুত,
কিটোনো আপুনি নাচি উঠিল মনত?

মোৰ প্ৰতি হ’লে মাত অৰ্থেৰেই ভৰা,
বেজাৰ দিবৰ বাবে মাতিলে এবেলি,
নাহিব টোপনি আৰু ভাবোঁতে ভাবোঁতে,
বতাহৰ লগতেই হ'লেনে মিহলি?

এতিয়াও আছোঁ শুনি হিয়াৰ মাজত
এতেকে লভিম সুখ নিজেই নিজত।

⸻⸻