এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৫
অঞ্জলি
জননী
নোৱাৰোঁ শুজিব ধাৰ ইহ জনমত—
মোৰ হকে কৰিছিলা যিমান যতন;
দেৱৰো দেৱতা তুমি স্নেহ অৱতাৰ,
কায়-মনে বন্দো মই তোমাৰ চৰণ।
কত সুখ লভো পাই তোমাৰ মৰম,
স্বৰগৰ তুমি মোৰ দেবী মহামায়া,
তুমিয়েহে য’তে ত'তে অযাচিত ভাবে,
দিয়া মোক আন্তৰিক অকপট দয়া।
পুলকিত হয় মন তোমাৰ নামত,
প্ৰকৃত ঈশ্বৰী তুমি মোৰ পৰাণৰ,—
যি পৰাণ সততেই তোমাত শীতল,
নোৱাৰো ফুটাব মাত অশেষ স্নেহৰ।
