এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৮
অঞ্জলি
মহাস্বপ্ন
সেইদিনা টোপনিত দেখিলো সপোন;—
এখনি পৃথিবী তাৰ চাৰিও পিনেদি
বেৰি আছে কত তৰা অনন্ত স্বৰ্গত,—
এটি সূৰ্য্য এটি চন্দ্ৰ ভ্ৰমিছে মাজেদি।
দেখিলে। নিজকে মই, নৰ-ৰূপ ধৰি
ল’ৰা, ডেকা, বুঢ়া হই তাৰে ওপৰত
ফুৰিছোঁ, কৰিছোঁ যুদ্ধ খন্তেকো নৰই
‘যোগ্য’ হ’বলই বুলি নৰ-জীৱনত।
আৰু এটি আচৰিত দেখিলোঁ ইয়াত,
চৰি যায় মানে দেখোঁ পৰিয়েহে যায়,
তথাপি সিহঁতে ভাবে ‘ডাঙৰ হইছোঁ”—
ধৰ্ম্মৰ প্ৰশ্নৰ একো ওৰ পোৱা নাই।
