পৃষ্ঠা:অঞ্জলি.djvu/৫৫

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৭
অঞ্জলি

তাৰ লগে লগে বুকুখনি কঁপি
 সন্ধিয়া পোহৰ সানে।

দেখি গলোঁ মই পাৰৰ দাঁতিত
 শাৰী শাৰী শাৰী ঘৰ,
ফুলেৰেই সজা, ফুলৰে কানন,
 এখনি ৰম্য নগৰ।

চকুদুটি মুদি ভাবৰ ভোলত
 পাৰতেই থিয় হোৱা,
বৰ্ণাব নোৱাৰোঁ যিটি দেখা পালোঁ।
বুধিৰ অসাধ্য কোৱা।

দেখিছোঁ পদ্মাত পুৱা বেলি উঠা
 পানীৰ মাজৰ পৰা,
পাতৰ মাজত ফুলে জুমি জুমি
 একোটি ভুমুকি মৰা।

সোণালী ৰঙৰ এনে ছবি নাই।
 সোণালী ৰদত দেখা;