পৃষ্ঠা:অঞ্জলি.djvu/৫১

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৩
অঞ্জলি

 “গইছিলোঁ মোৰ বুলি ক'লোঁ,
 কলোঁ মই তোমাৰ নাছিল;
‘গুচি যা গুচি যা মোক যেতিয়া বুলিলে,
 শক্তি-শেল হিয়াত বাজিল।

 “আঁতৰৰ পৰা মোৰ পিনে
 চাই থাকি নোচোৱা ভাৱেৰে
কাৰবাৰ কুমলীয়া সৰল পৰাণে
 চাটি-ফুটি কৰিলে দুখেৰে।

 “থিৰ ভাৱে মিঠা কথা কই
 নিলে মোক চলাই ভুলাই,
আশা পূৰোৱাৰ ছলে প্ৰৱঞ্চনা কৰি
 ফাটকত দিলেহি সুমাই।

 “বহুদিন যদিও আছিলোঁ।
 নানা দুখ-ভুগি নৰকত,
দুখতো নেপালোঁ দুখ, কিবা কিবি ভাবি
 সেই কালো গল অলপত।”