পৃষ্ঠা:অঞ্জলি.djvu/৩৬

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৬
অঞ্জলি


মনৰ কথা

⸺0⸺

চাইছিলো মনে-মনে প্ৰথমে তোমাক,
 নেভাবি, এদিন মোতে পৰিবা ফুলি;
তোমাৰ ওচৰে গই শুনিছিলো মাত,
 ভালেৰে মুখৰ কথা নুশুনো বুলি।

পিচত চিনাকি হ’লে, কত কথা কলো,
 ফুৰিছিলো দুয়ো দুখ কতনো সহি,
ইমান মনৰ কথা নকলোহেঁতেন,
 জনা হ’লে ক’ম বুলি সুখেৰে বহি

ইমান তোমাক ভাল নেপালেহেঁতেন
 জানিলে সাঙোৰা বুলি দুইৰো হিয়া;
আৰু নিৰলে দিওঁ, তাহানিৰ মোক
 প্ৰেম-পূজা ওলোটাই এতিয়া দিয়া।