পৃষ্ঠা:অঞ্জলি.djvu/৩১

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২১
অঞ্জলি

ভাবা যেন তোমাকেহে
 দিছে কেৱেঁ মাত।
অকলই গাইছিলা,
য'তে ত’তে ফুৰিছিলা,
লভিছিলা নিজা সুখ
 নিজে আপোনাত;
মন গ'লে বহিছিলা
 পৰ্ব্বতৰ ছাত।
কোনোবা কঠুৱা নৈয়ে
বুকত তোমাক লৈয়ে,
পলাই পৰ্ব্বত এৰি
 থ'লেহি ইয়াত;
কিন্তু হলে দেৱি তুমি,
 —দেৱ পাৰিজাত।