পৃষ্ঠা:অঞ্জলি.djvu/৩০

২০

অঞ্জলি

.
 নাছিলে তোমাত,
বসতি ল’লাহি দেৱি,
 কিয়নো ইয়াত?

শুনি জৰণাৰ গীত
তোমাৰ কোমল চিত
উঠিছিল পৰিছিল
 ঠেৱে ঠেৱে তাত;

তোমাৰ নুফুৰা নাই
 পৰ্ব্বতীয়া বাট।
সৰু নৈৰ ওপৰত,
চন্দ্ৰমাৰ পোহৰত,
ৰূপালী কিৰণ পৰা
 দেখিছিলা তাত;
শিল ধৰি ফেন তোলা,
 শুনিছিলা মাত

গধুলি পাৰতে ৰই
গীত গোৱা অকলই,
প্ৰতিধ্বনি হাঁহি মাৰে
 তোমাৰ কথাত;