এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১৯
অঞ্জলি
চুহিলে তোমাতো পায় সেই একেদৰে
ফুলৰ সোৱাদ লগা মউ;
সুখ, শান্তি, ভুইকঁপ, ধুমুহা, তাপেৰে,
হিয়াৰ মাজত তোলা ঢউ।
হৃদয়ৰ অন্তৰৰ সৰু তাঁৰ গছি
কথমপি তুমিহে লৰোৱা,
ফেঁকুৰী, নেমাতি একো, চকু-পানী মচি
হৃদয়ৰ আবেগ বুজোৱা।
বহু আঁতৰত থকা তৰাটিৰ দৰে
সৰু বুলি জ্বলন্ত পোহৰ,
দীঘল বুৰঞ্জী এটি কোৱা তাৰে দৰে
ক্ষুদ্ৰকায় কথাৰ সাগৰ।
মানুহৰ শকতিৰ তুমি ওখ ঠাই,
হিয়া-মন জুৰায় তোমাত
দুখ এৰি, খঙ্ এৰি কেঁচুৱা লৰাই
শোৱে যেনে মাকৰ কোলাত।
নেদেখা নুশুনা কোনো দেশ-বিদেশত
কিনো হয় তুমিয়েহে কোৱা,
