পৃষ্ঠা:অঞ্জলি.djvu/১২৬

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১৮
অঞ্জলি


নুফুৰোঁ তোমাৰ আহি এই পাৰে পাৰে
 কেতিয়াও চিৰকাললই।
নল গজি 'হুমুনিয়া ইয়াতে পেলাব,
 বিৰিণা কঁৰিব ৰই ৰই,
ভোমোৰায়ো আহি নানা গীত-মাত গাব
 পাৰেমানে চিৰকাললই।
হেজাৰ সূৰুয ব’ব তোমাৰ দেহত,
 নাচিবও হেজাৰ চন্দ্ৰই,
নপৰিব ভৰি মোৰ তোমাৰ পাৰত
 কেতিয়াও চিৰকাললই।


কবিতা

⸺:৹:⸺


মানুহৰ চিন্তা আৰু কল্পনা গছত
 ফুলা তুমি এপাহি গোলপ,
ৰঙো আছে, গোন্ধো আছে, তিতা নিয়ৰত,
 পৰা জঁয় যদি পোৱা তাপ।