এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২
অঞ্জলি
সকলো মানুহে গই লভিব ঈশ্বৰ,—
যিজনে সাজিছে এই মায়াৰ সংসাৰ;
দেখা দিব নিজে তেওঁ যেতিয়া আপুনি
তেতিয়াহে পাম আমি জিৰণি আমাৰ।
একে মন, একে প্ৰাণ, একে গঢ মিলি,
একে স্বৰ্গ সাজি দুখ নাশিব সমুলি।
ৰিজনি
⸺:৹:⸺
সন্ধিয়াৰ সৰু তৰা লাহে লাহে নিজিলিকে,
পুৱা লয় নগ‘লে পূবত,
ধাৰাসাৰ জীৱনতো একো দুখ নেথাকিলে
শান্তি গুণ নেথাকে সুখত;
পূণিমা জোনাক নিশা নুঠে নাচি মন প্ৰাণ
আঁউসীয়ে নথ‘লে লুকাই;
খৰালি ৰদ‘ত যদি নেথাকে শুকাই ধৰা
বাৰিষাই নিদিয়ে ধুৱাই;
